قبرستان کوهی - گرمارود سفلی - الموت

نمی دانم پس از مرگم چه خواهد شد،

نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک

اندامم چه خواهد ساخت ،

ولی بسیار مشتاقم ،

که از خاک گلویم سوتکی سازد

گلویم سوتکی باشد،

به دست کودکی گستاخ و بازیگوش

و او یکریز و پی در پی

دم خویش را برگلویم سخت بفشارد

و خواب خفتگان خفته را آشفته ترسازد ،

بدین سان بشکند در من ،

سکوت مرگبارم را...

شریعتی

مرگ من روزی فرا خواهد رسید..

در بهاری روشن از امواج نور..

در زمستانی غبار الود و دور...

یا خزانی خالی از فریاد و شور...